Friday, July 11, 2014


පිරිත   
බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශ්‍රී මුඛයෙන් දේශනා කරන ලද ධර්ම කොට්ඨාසය ශ්‍රී සද්ධර්මය යනුවෙන් හැඳින් වේ. පුරා වසර 45 ක කාල පරාසයක් තිස්සේ දෙවි බඹුන් මිනිසුන් ආදී කොට ඇති සියලුම සත්ත්වයින්ගේ ලෞකික ලෝකෝත්තර සුවයම බලාපොරොත්තුවෙන් උන්වහන්සේ විසින් දුක සේ අවබෝධ කරන ලද චතුරාර්ය සත්‍යය ධර්මය ලෝ සතුන් කෙරෙහි මහත් අනුකම්පාවෙන්ම දේශනා කළ සේක. එසේ දේශනා කරන ලද ධර්මය තුල අන්තර්ගතව ඇති විශේෂ දේශනා සමුහයක් ලෙස මෙම පිරිත් ධර්ම කොට්ඨාසය හඳුන්වා දිය හැක. පිරිත පිළිබඳව අධ්‍යනය කිරීමේ දී පහත කරුණු පිළිබඳව විශේෂයෙන් අවධානය යොමු කළ යුතුය. 
1.පිරිත යනු කුමක් ද? 
2.පිරිත යනු කා විසින් කරන ලද දේශනාවක් ද? 
3.කවර හේතුවක් නිමිතිකොටගෙන පිරිත භාවිතා කරන ලද්දේ ද? 
4.කවර දිනයකදී එය ආරම්භ කරන ලද්දේ ද?  
5.එහි ආනිසංස කවරේ ද? 
පිරිත යනු කුමක් ද? 
        බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් දේශනා කරන ලද ත්‍රිපිටක ධර්මය තුල අන්තර්ගත වන ආරක්‍ෂක ධර්ම කොට්ඨාසය ‘පිරිත’ නම් වේ. මෙම පිරිත යන වචනයට අටුවා ධර්ම ග්‍රන්තයන්හිදී මෙසේ අර්ථකථන ලබා දී තිබේ. 
1.මහා තේජවන්තාය සමන්ත තෝ සත්තානං භයං උපද්දවං උපසග්ගං ච තායතී රක්ඛතීති = පරිත්තං
තේජවන්ත බැවින් සත්ත්වයින්හට පැමිණෙන උවදුරු දුරුකරලන බැවින් ‘පරිත්ත’ නම් වේ. 
2.පරිසමන්තතෝ තායති රක්ඛතීති = පරිත්තං 
හාත්පසින් ආරක්‍ෂාව සලසන බැවින් ‘පරිත්ත’ නම් වේ. 
3.අන්තරායං පරිහරන්තං තායතීති = පරිත්තං  
අනතුරු වළක්වාලමින් ආරක්‍ෂාව ලබා දෙන බැවින් ‘පරිත්ත’ නම් වේ. 
4.පරිතෝවා සබ්බූපද්දවතෝ තායතීති = පරිත්තං  
හාත්පසින් සියලුම උපද්‍රවයන්ගෙන් ආරක්‍ෂාව ලබා දෙන බැවින් ‘පරිත්ත’ නම් වේ. 
‘පරි පූර්ව ත්‍රා ධාතුවෙන්’ මෙම වචනය සෑදී ඇත. මෙහිදී පරිත්‍රාණ , පරිත්ත , පිරිත යන පද තුනම මේ සඳහා භාවිතා වේ. පරිත්‍රාණ යනු සංස්කෘත භාෂාවෙන් කරනු ලබන ව්‍යවාහාරය යි. පරිත්ත යනු පාළි භාෂාවෙන් කරනු ලබන ව්‍යවහාරය යි. පිරිත යනු සිංහල භාෂාවෙන් කරනු ලබන ව්‍යවහාරය යි. මේ වචන තුනම එකම අරමුණක් හැඳින්වීම සඳහා භාවිතා කරනු ලැබේ.  
පිරිත කා විසින් කරන ලද දේශනාවක් ද? 
        පිරිත් දේශනාව වනාහි බුද්ධෝත්පාද කාලයෙහි මෙන්ම අබුද්ධෝත්පාද කාලයෙහි දී ද සිදුවී ඇති බව ත්‍රිපිටක ධර්මය තුලින් දැකගත හැක. අබුද්ධෝත්පාද කාලයෙහි දී පිරිත දේශනා කොට ඇති බවට ඇති හොඳම සාධකය වන්නේ සූත්‍ර පිටකයට අයත් ඛුද්දක නිකායේ එන ජාතක පාළියට අයත් (ජාතක කතා පොතෙහි එන )වන ‘පංචගරු ජාතක’ කතාවයි. මෙම ජාතක කතාවට අනුව අමනුෂ්‍ය බියෙන් ආරක්ෂා වීමට පිරිත් ධර්මය භාවිතා කර ඇත. එය කෙටිකොට මෙසේ දැක්විය හැක. 
 බරණැස් නුවර බ්‍රහ්මදත්ත නම් රජ කෙණෙකුන් රාජ්‍යය කරන කාලයෙහිදී අප බෝධිසත්ත්වයින් වහන්සේ එම රජතුමන්ගේ බාලම පුතණුවන් විය. එම රජතුමාට කුමාරවරු පන්සියයක් විය. දිනක් එම රජ නිවසට වැඩමකළ පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාගෙන් අප බෝධිසත්ත්වයින් වහන්සේ තමන්ට මෙම රාජ්‍යයෙහි රජකම කවර දිනකදී ලැබෙන්නේ දැ යි විමසීය. එවිට පසේ බුදුවරුන් විසින් බෝධිසත්ත්වයින් වහන්සේට ජිවතුන් අතර සිටිනා කාලය තුලදී මෙම රාජ්‍යයෙහි රජකම නොලැබෙන බවත් , නමුත් දින සතක් ඇතුලත තක්‍ෂිලා නුවරට යා හැකිනම් එනුවර රජකම ලැබෙන බවත් කීහ. නමුත් එම ගමන අමනුෂ්‍ය ග්‍රහණයෙන් යුතු මහා භයංකර කාන්තාර ප්‍රදේශයක් පසුකර යා යුතු බවත් එහිදී බෝධිසත්ත්වයින් වහන්සේගේ ආරක්ෂාවට පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා විසින් ජලය, නූල් හා වැලි පිරිත් කොට පිරිත් පැන්, පිරිත් නූල් හා පිරිත් වැලි ලෙස සකස්කොට දුන් බව දේශනා වේ. මෙම පිරිත් පැන්, නූල් හා වැලි වලින් ලද ආරක්ෂාවෙන් බෝධිසත්ත්වයින් වහන්සේ තමන්ගේ ආරක්‍ෂාව තහවුරු කර ගනිමින් දින සතක් ඇතුලත තක්‍ෂිලා නුවරට ගමන්කොට එහි රජකම ලබා ගත්තේය. වැඩි දුර විස්තර සඳහා මෙම ජාතකය අධ්‍යනය කරන්නේ මැනවි. 
        බුද්ධෝත්පාද කාලයන්හිදී බුදුරජාණන් වහන්සේලාම විසින් මෙම පිරිත් ධර්ම කොට්ඨාසය දේශනා කරන්නාහ. මෙම පිරිත වනාහි ශ්‍රාවක භාෂිතයක් හෝ දේව භාෂිතයක් හෝ ඍෂි භාෂිතයක් හෝ නොවන්නේය. පිරිත වනාහි සර්ව සම්පූර්ණයෙන්ම සුපිරිසිඳු මනාව දේශනා කරන ලද බුදුරජාණන් වහන්සේලාගේ ශ්‍රී මුඛයෙන්ම සිදුකරන ලද බුද්ධ භාෂිතයක්ම වන්නේය. එබැවින් පිරිත වනාහි බුද්ධ භාෂිතයක්ම වන්නේ ය.